PL
EN
DE
Kościół rzymskokatolicki p.w. Najświętszego Serca Pana Jezusa parafii św. Stanisława Kostki.
Wewnątrz kościoła znajduje się witraż o powierzchni 212 m2 przedstawiający Ostatnią Wieczerzę. Jest to jeden z największych sakralnych witraży w Europie. W bocznej nawie kościoła znajduje się nowy witraż o tej samej wielkości, co witraż główny. Przedstawia abstrakcyjna wizję stworzenia świata.
Kościół pod wezwaniem Świętej Trójcy.
Wzniesiony został w 1355 roku z fundacji książąt dobrzyńskich Bolesława i Władysława. Zbudowany jest w stylu gotyckim. Szczyty i kruchta zachodnia to styl neogotycki. Świątynia jest murowana, w cegłach widoczne są liczne wgłębienia (wyżłobione palcami przez pątników w ramach pokuty). Od zachodu znajduje się neogotycka kruchta. Wnętrze nakryte jest pozornym sklepieniem kolebkowym. Kościół był odnawiany po raz ostatni w 1995 roku.
Kościół Ewangelicko-Augsburski.
Wybudowany w 1888 roku w tzw. Grodzie Templariuszy. Neogotycki, wykonany według projektu Stappelmanna. Wnętrze kościoła zdobi bogata polichromia, rzeźbiona ambona i trzyczęściowy ołtarz. Wyposażony jest w stylowe ławki i empory. Wieżę zdobi zegar sprowadzony z Pragi w 1911 roku.
Kaplica pod wezwaniem św. Barbary.
Zbudowana przed 1694 roku. Drewniana konstrukcja zrębowa na podmurówce kamiennej. Dach wielopołaciowy kryty gontem, na nim wieżyczka zwieńczona daszkiem namiotowym. Ostatnimi czasy odkryto i odrestaurowano polichromie.
ZGODA, dawniej budynek Rypińskiego Towrzystwa Kredytowego.
W 1922 roku, Rypińskie Towarzystwo Kredytowe założone z inicjatywy dra W. Cholewińskiego oraz W.Żochowskiego przekształciło się w Bank Spółdzielczy w Rypinie. Bank ten odgrywał poważną rolę w rozwoju rolnictwa, przemysłu i handlu w mieście. W roku 1913 położony został kamień węgielny pod budowę nowej siedziby dla Towarzystwa Kredytowego. Budowa gmachu przeciągnęła się do 1917 roku z powodu wybuchu I wojny światowej.
"Dom Kaźni" obecnie Muzeum Ziemi Dobrzyńskiej.
Siedziba dawnego komisariatu Policji Państwowej w Rypinie, gdzie w pierwszych miesiącach niemieckiej okupacjiczłonkowie paramilitarnego Selbstschutzu i funkcjonariusze Gestapo przetrzymywali, torturowali oraz mordowali mieszkańców Ziemi Dobrzyńskiej. Jesienią 1939 przez piwnice budynku przy ulicy Warszawskiej 20 przewinęło się ponad 1000 Polaków i Żydów, spośród których większość zamordowano na terenie budynku lub w pobliskich lasach skrwileńskich i rusinowskich. Obecnie w dawnym „Domu Kaźni” mieści się Muzeum Ziemi Dobrzyńskiej.
Astrobaza przy Zespole Szkół Miejskich.
Obserwatorium astronomiczne w Rypinie
Cmentarz Żydowski w Rypinie.
Cmentarz został prawdopodobnie założony w XVIII lub XIX wieku. Znajduje się przy ulicy Spokojnej, jego powierzchnia to 0,35 ha. Podczas II wojny światowej został zniszczony przez hitlerowców. Po wojnie ze zniszczonych płyt po wojnie utworzono lapidarium.
Cmentarz Ewangelicki.
Powstały w 2. połowie XIX wieku. Znajduje się przy ulicy Sportowej. Ogrodzony murem z czerwonej cegły.
Pracownia witraży rodziny Bednarskich.
Pracownia założona w 1978 roku przez Elżbietę i Andrzeja Bednarskich, w której tworzyli dzieła ze szkła zarówno do budynków sakralnych jak i mieszkalnych. Obecnie pracownia jest prowadzona przez Bartosza Bednarskiego. W 2022 roku Elżbieta Bednarska obchodziła złoty jubileusz swojej pracy artystycznej.
Plac Świętego Ducha.
Miejsce, w którym do czasu okupacji hitlerowskiej w 1939 roku stał drzewiany kościół wzniesiony przez zakon bożogrobców w latach 1348-1350. Do budowy kościoła użyto drewna, układając bale metodą zrębową. Budowlę przykryto ostrym dachem ułożonym z kleńca z dużym okapem. Nad prezbiterium usadowiono małą sygnaturkę o czterech ścianach z otworami, którą pokryto daszkiem. Kościół posiadał dwa wejścia – jedno główne i drugie od zakrystii. Nawa kościoła posiadała wymiary 8 x 5,5 x 4 metry. Nawa od prezbiterium oddzielona była tzw. Kalwarią, czyli poprzeczną belką z ustawionym na niej krucyfiksem oraz rzeźbami św. Jana i Marii Magdaleny.
W 1827 roku kościół św. Ducha przyłączony został do kościoła parafialnego św. Trójcy i pełnił odtąd rolę kościoła filialnego. W 1908 roku kościół został odrestaurowany, dzięki zabiegom proboszcza ks. kanonika Mariana Wilkowskiego.
W końcu XIX stulecia z frontu drewnianego kościoła wybudowano murowaną cegłą kaplicę w stylu zbliżonym do gotyckiego. Budynek, kryty dachówką, został podparty ośmioma skarpami. Na każdej bocznej ścianie znajdowały się po dwa okna. W 1909 roku kaplica nie posiadała żadnego wyposażenia wewnętrznego. Jej fundatorem była rodzina Piwnickich.
W 2024 roku z okazji 700-lecia sprowadzenia Bożogrobców do Rypina został usadowiony pomnik upamiętniający to wydarzenie.
